شرکت ارنست اند یانگ (EY)، یکی از چهار شرکت بزرگ حسابرسی و مشاوره کسبوکار در جهان، در پژوهشی مفصل، وضعیت عرضه و تقاضای انرژی برق برای سالهای پیش رو را بررسی کرده است. بر اساس گزارش این شرکت، جایگزین شدن منابع سنتی انرژی با برق، شتابی چشمگیر داشته و به کسب و کارها کمک کرده است تا از طریق این منبع پایدارتر انرژی، گامی در جهت تغییر بزرگ سبد انرژی جهان بردارند. با این حال، تقاضای انرژی برق بیش از عرضه آن است و نیاز به افزایش تولید تامینکنندگان احساس میشود. تامینکنندگان برق میتوانند با همکاری، انطباقپذیری و درک نیازهای انرژی کسبوکارها، خود را با این تغییر تقاضا و حرکت به سمت انرژیهای پایدارتر وفق دهند.
بر اساس گزارش ارنست اند یانگ، ۷۰درصد از کسبوکارهای خریدار برق، خود را متعهد کردهاند که توجه بیشتری به سبد مصرفی انرژیشان معطوف کنند. با این حال، ظهور خودروهای برقی و رشد هوش مصنوعی دو عامل مهمی هستند که شتاب تقاضای برق را بالا بردهاند.
گِرِگ گاتریج، رئیس واحد جهانی دگردیسی انرژی و منابع شرکت ارنست اند یانگ میگوید: «انطباق با این تقاضای تصاعدی، فرصتی طلایی برای تامینکنندگان برق و البته تمام شرکتهای فعال در اکوسیستم انرژی است؛ اما شاید دستکم همه آنها آماده چنین تحولی نباشند.»
به گفته او «سالها رشد راکد تقاضا باعث شده است که بسیاری از تامینکنندگان انرژی بر مصرفکنندگان خانگی متمرکز شوند و با قناعت به وضع موجود، ظرفیت خود برای پاسخ به تقاضای روزافزون کسبوکارها را از دست داده باشند. اما اکنون زمان آن است که تامینکنندگان انرژی فرصت را غنیمت بشمرند و به کسبوکارها در دستیابی به اهداف جاهطلبانه انرژی خود یاری برسانند.»
چالش کسب و کارها با تامینکنندگان انرژی
طبق بررسیهای شرکت ارنست اند یانگ، از هر ۱۰ کسب و کار، ۷ مورد استراتژیهای مفصلی برای انرژی موردنیاز خود تدوین کردهاند که شامل اقدامات مشخص و بودجه موردنیاز هر برنامه میشود. چالشهای اصلی پیش روی آنها در این مسیر شامل تامین مالی، هزینهها، انطباق با قوانین و توافق با تامینکنندگان انرژی است.
ثبات عرضه انرژی یک اولویت برای بیشتر کسبوکارهاست. ۶۴درصد از آنها عنوان کردهاند که هماینک نیز تغییر تعرفههای انرژی بر سودآوری آنها اثر گذاشته است. (این رقم، جدا از زیانهای ناشی از نوسان یا قطعی برق است.) حدود یکسوم از کسب و کارها در نظرسنجی اعلام کردهاند که از ارزشآفرینی تامینکنندگان انرژی خود اطمینان ندارند. ۷۴درصد هم گفتهاند که تامینکنندگان هنوز مانند قدیم به پشتیبانی و خدمترسانی به مشتریان میپردازند و رویکردهایشان منسوخ شده است.
گِرِگ توضیح میدهد: «زمان آن است که تامینکنندگان انرژی در خدمات خود بازنگری کنند. همچنین باید در مورد بازار هدف و مشتریان واقعی خود نیز ارزیابی مجدد داشته باشند. در جهان امروز کسبوکار، مساله انرژی، موضوعی گسترده و اثرگذار بر سرنوشت همگان است.»
نیاز به انرژی پایدار
قابلیت اتکا و مقرون به صرفه بودن، دو معیار حیاتی کسب و کارها در تامین نیازهای انرژیشان است. پایداری زیستمحیطی و اجتماعی نیز سومین معیاری است که با فاصله کمی از دو معیار اصلی قرار گرفته است. یافتههای شرکت ارنست اند یانگ نشان میدهد که تقریبا تمام کسبوکارهایی که در نظرسنجی شرکت کردند، در استراتژی انرژی خود اهدافی برای افزایش مصرف انرژی فاقد کربن و کاهش میزان آلایندگیهای خود تعیین کردهاند. همچنین بسیاری از آنها برنامه دارند که طی سه سال آینده، بخش کم یا زیادی از انرژی موردنیازشان را خودشان تامین کنند. برنامههای پرتکرارتر این دسته از کسبوکارها شامل تولید بزرگمقیاس انرژی، تامین بخشی از انرژی از طریق نصب پنلهای خورشیدی در زمین یا ساختمان شرکت و در نهایت، سرمایهگذاری روی باتریهای ذخیرهسازی انرژی برق میشود.
کسبوکارها همچنین به موازات استفاده از خدمات انرژی تجدیدپذیر یا گاز طبیعی از تامینکنندگان سنتی، به سمت تامینکنندگان جدید راهکارهای تخصصی هم گرایش یافتهاند. آنها امیدوارند از این طریق بتوانند راهکارهای مناسبی برای مدیریت مصرف و صرفهجویی در مصرف انرژی خود پیدا کنند؛ اقدامی که همزمان پایداری عملیات آنها و کاهش هزینههایشان را به دنبال خواهد داشت.
انتظارات کسبوکارها از تامینکنندگان انرژی
کسبوکارها هنگام تصمیمگیری درباره تامینکننده انرژی خود، به توانایی آنها برای تامین نیازهای ظریف هم توجه میکنند. آنها ابتدا به دنبال تامینکنندگانی هستند که انرژی قابل اتکا، مقرون بهصرفه و پاک ارائه کند. پس از آن، معیارهایی مانند تخصص، نوآوری، پشتیبانی، شخصیسازی و حق انتخاب مطرح است.
کسب و کارها انتظار دارند که تامینکنندگان آنها خدمات خود را شخصیسازی کرده و بر اساس نیاز خاص آنها، راهکارهایشان را ارائه کنند. همچنین انتظار دارند که تامینکنندگان، ابزارهای دیجیتال پیشرفته ارائه دهند. دوسوم از کسبوکارهای شرکتکننده در نظرسنجی همچنین انتظار داشتند که طی سالهای آینده، ادغام هوش مصنوعی با جریان انرژی مصرفی آنها، امکان نظارت دقیقتر بر شیوه مصرف و شناسایی نواحی مستعد بهبود بهرهوری انرژی را فراهم کند.
منبع: دنیای اقتصاد